Rembiałkowska Agnieszka Emilia
Ur. 1980 we Włocławku. Tłumaczy z litewskiego, sporadycznie z łotewskiego. Wykładowczyni w Zakładzie Bałtystyki na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Absolwentka filologii bałtyckiej na Uniwersytecie Warszawskim (z kursami i stażami na Uniwersytecie Wileńskim, Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie i in.), ukończyła kurs przekładu audiowizualnego.
Włącza się w różne przedsięwzięcia, których celem jest popularyzacja kultury litewskiej w Polsce. Od 2016 r. wspólnie z koleżankami i studentami z warszawskiej bałtystyki organizuje cykliczne spotkania
z litewskimi poetami w ramach Wiosny Poezji w Warszawie. Uczestniczka polsko-litewskich i międzynarodowych projektów translatorskich i literackich. Brała udział w pracach nad polską antologią XX-wiecznej poezji litewskiej.
Nominowana do nagrody Św. Hieronima, przyznawanej przez Litewskie Stowarzyszenie Tłumaczy Literatury (2006). Laureatka nagrody największego litewskiego festiwalu literackiego Poezijos pavasaris (Wiosna Poezji)
za przekłady poezji litewskiej na język polski (2018).
.................................................................................................................................................................................................
Dzisiewicz Alicja
Pochodzi z dawnej wsi Rowiańce, która była położona na skraju lasów ponarskich. Dziś to ulica wileńska
- Riovoni? Po studiach rozpoczęła pracę nauczycielki języka polskiego i historii w szkole. Od 2002 kustosz Muzeum
Adama Mickiewicza w Wilnie przy Bibliotece Uniwersytetu. Badaczka litewskiej kultury XIX wieku. Poetka i publicystka
wileńska. Autorka książki "Trochę Wilna z Mickiewiczem w tle". Książka stanowi zbiór szkiców historycznych
o dość rozległej tematyce, które spaja postać Mickiewicza. Były one przed laty publikowane w prasie wileńskiej, a obecnie
zostały złożone w bardzo oryginalny cykl dobrej publicystyki historycznej. Przełożyła na język litewski teksty w książce
"Miasto/Miestas Wilno", autorem polskich tekstów jest Dariusz Łukaszewski. Książka ta, to owoc pracy trzech
miłośników Wilna, wydana przez Urząd Gminy w Kadzidle z serii Biblioteczka kurpiowska, tom 32.
|
.................................................................................................................................................................................................
Łazarewicz Cezary Karol
Cezary Karol Łazarewicz urodził się w Darłowie - polski dziennikarz prasowy i publicysta.
W połowie lat 80. zaangażował się w działalność pacyfistycznego i opozycyjnego Ruchu Wolność i Pokój. Zajmował
się dystrybucją pism drugiego obiegu, redagował prasę podziemną. Po przemianach politycznych organizował
"Gazetę Obywatelską". Wstąpił do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Od 1991 publikował
w "Gazecie Wyborczej", był dyrektorem szczecińskiego Radia na Fali i dziennikarzem "Przekroju".
Od 2007 związany z "Polityką", następnie z "Newsweekiem" i z "Wprost". W 2015 dołączył
do redakcji portalu Wirtualna Polska. W 2009 nominowany do nagrody dziennikarskiej MediaTory w jednej z kategorii.
W 2016 został laureatem tej nagrody w kategorii ObserwaTOR. Laureat nagród: "Książka Historyczna Roku"
z 2016 oraz Nagrody Literackiej "Nike" z 2017 za książkę "Żeby nie było śladów". W 2014 odznaczony
Krzyżem Wolności i Solidarności. Jest mężem Ewy Winnickiej, z którą wspólnie napisał książki "Zapraszamy do Trójki"
i "1968. Czasy nadchodzą nowe".
|
.................................................................................................................................................................................................
Mozyro Bożena
Uczęszczała do: Vilniaus Joachimo Lelevelio vidurine mokykla, rocznik 1975. Wileńska Polka, znana w Polsce
i na Litwie z licznych wernisaży fotograficznych, na których przedstawia piękno przyrody i dzieła cywilizacji. Brała udział
w wielu wystawach w Polsce m.in. "Łomża i Wilno w kolorach" w Galerii pod Arkadami w Łomży, wystawa odbyła się pod
honorowym patronatem małżonki Prezydenta RP Agaty Kornhauser-Dudy, "Wilno to miasto magiczne". wystawa fotografii
w Domu Kultury Polskiej we Wrocławiu czy "Odkrywanie Wilna" projekt przy współpracy z Ambasadą RP w Wilnie.
Jest autorką zdjęć do książki "Miasto/Miestas Wilno", autorem polskich tekstów jest Dariusz Łukaszewski,
na litewski przełożyła Alicja Dzisiewicz. Książka ta, to owoc pracy trzech miłośników Wilna, wydana przez Urząd Gminy w Kadzidle
z serii Biblioteczka kurpiowska, tom 32.
|
.................................................................................................................................................................................................
Nicieja Stanisław Sławomir
Stanisław Sławomir Nicieja urodził się w Strzegomiu - polski historyk i historyk sztuki XIX i XX wieku,
profesor nauk humanistycznych, były rektor Uniwersytetu Opolskiego, senator V kadencji. Odbył staże na Lwowskim Uniwersytecie
Narodowym im. Iwana Franki (1978-1979), w Instytucie Historii PAN (1981-1982), uzyskał stypendium Bolesława Krokowskiego
w Nancy i Paryżu (1986), stypendium Fundacji Lanckorońskich w Londynie (1990-1991), stypendium Fundacji Tadeusza Zabłockiego
w Londynie (1992), stypendium Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie (1993). Zasiadał m.in. w Polsko-Ukraińskiej Komisji do
spraw Renowacji Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie (1989-1993), zespole Odbudowy Cmentarza Orląt we Lwowie (od 1993),
Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (od 1994). Opublikował 14 książek, około 400 artykułów naukowych,
publicystycznych i popularyzujących historię oraz kilkadziesiąt biogramów i artykułów biograficznych. Był promotorem ośmiu
doktoratów. Laureat wielu nagród, m.in.: Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie im. Edwarda Raczyńskiego (1991), nagrody
I stopnia Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia naukowe (1986, 1991, 1999). W 2005 odznaczony Srebrnym Medalem
"Zasłużony Kulturze Gloria Artis". W 1993 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
|
.................................................................................................................................................................................................
Poczobut Andrzej
Andrzej Poczobut urodził się w Brzostowicy Wielkiej - polsko-białoruski dziennikarz,
publicysta i bloger związany z Grodnem, działacz mniejszości polskiej na Białorusi. W 1998 ukończył
studia na Wydziale Prawa Grodzieńskiego Uniwersytetu Państwowego im. Janki Kupały. W latach 1999-2001
był wykładowcą prawa w Grodzieńskim Państwowym Koledżu Politechnicznym oraz w technikum prawa i biznesu.
Następnie zajął się działalnością dziennikarską. Pracował m.in. w grodzieńskich gazetach "Pahonia",
"Dień", "Miestnoje Wriemia", "Głos znad Niemna" oraz ogólnokrajowym
dzienniku niezależnym "Narodnaja Wola". Pełnił funkcję Redaktora naczelnego "Magazynu
Polskiego na uchodźstwie" - czasopisma Związku Polaków na Białorusi pod kierownictwem Anżeliki
Orechwo (wcześniej Andżeliki Borys). Od 2006 jest korespondentem "Gazety Wyborczej" w Grodnie.
Jest aktywnym działaczem ZPB od lat 90. XX w. Obecnie pełni obowiązki przewodniczącego Rady Naczelnej ZPB
nieuznawanej przez władze w Mińsku.
Należy do przeciwników prezydenta Białorusi Aleksandra Łukaszenki, którego reżim niejednokrotnie krytykował
w swoich artykułach. Za działalność społeczną i dziennikarską wielokrotnie zatrzymywany i aresztowany.
Jest ekspertem od spraw związanych z historią służb specjalnych ZSRR na terenie Zachodniej Białorusi
oraz działalnością AK na tych terenach.
W 2011 i 2012 był aresztowany pod zarzutem znieważenia Aleksandra Łukaszenki.
Aresztowanie i proces w 2021. Został ponownie aresztowany 25 marca 2021 r. Został przeniesiony do aresztu
w Żodzinie. Do tej pory przebywał w mińskim areszcie Wołodarka.
Życie prywatne
Laureat wielu nagród: m.in. magazynu ARCHE "Za prawdziwe słowo" (Białoruś, 2009); Nagrody im.
Witolda Hulewicza (Polska, 2010); Nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego (Polska, 2011); MediaTory (Polska,
2011); Dziennikarz Roku (Polska, 2011).
|
.................................................................................................................................................................................................
Stopińska Olga Ewa
Wokalistka i muzykoterapeutka. Umiejętności wokalne doskonaliła m.in. w klasie wokalistyki jazzowej
na Wydziale Piosenki PSM im. F. Chopina w Warszawie oraz podczas licznych spotkań z mistrzami śpiewu naturalnego.
Współpracowała m.in z Teatrem Roma i Teatrem Narodowym w Warszawie. Śpiewa kompozycje autorskie, muzykę miejską,
tradycyjne pieśni kurpiowskie oraz obrzędowe pieśni afrokubańskie. Wykłada emisję w śpiewie ludowym na Uniwersytecie
Humanistycznospołecznym SWPS w Warszawie. Współzałożycielka i liderka zespołu BURÓNKA, wykonującego autorskie
interpretacje tradycyjnych pieśni kurpiowskich. Laureata m.in. prestiżowej II nagrody podczas XX Konkursu Muzyki
Folkowej "Nowa Tradycja" w 2017 r.
Olga Stopińska otrzymała w 2019 roku Nagrodę Mazowiecki Program Edukacji Kulturalnej za Społeczne Działania Twórcze.
Z tradycyjnymi pieśniami kurpiowskimi zetknęła się już w domu rodzinnym, za sprawą Adama Struga. Od lat praktykuje
śpiew kurpiowski in crudo. Pieśni kurpiowskich uczy się u źródła. Jej mistrzynią jest kurpiowska śpiewaczka
Bronisława Świder (Bandysionki). Oprócz działalności artystycznej i pedagogicznej, aktywnie działa na rzecz
zachowania niematerialnego dziedzictwa kulturowego Puszczy Zielonej. Jest m. in autorką i opiekunką merytoryczną
międzypokoleniowego projektu "Kontynuatorki Tradycji - Bandysionki i uczennice, meloterapeutyczne spotkania
śpiewacze w ramach którego młodsze pokolenie kobiet z Bandyś i okolic, uczy się śpiewu tradycyjnego od Śpiewaczek
seniorek z zespołu Bandysionki oraz projektu dokumentacji fonograficznej żywej tradycji śpiewu na puste noce
i bożych obiadów w gminie Kadzidło. Ostatni projekt był realizowany w 2020 roku i efektem końcowym jest prestiżowe,
profesjonalne wydawnictwo płytowe - album dwupłytowy z książeczką o charakterze etnograficznym i promocyjnym.
|
.................................................................................................................................................................................................
Toruńczyk Barbara
Ps. "Julia Juryńska" (ur. w 1946 w Warszawie - polska publicystka, eseistka,
historyk literatury, wydawca, działaczka opozycji demokratycznej w okresie PRL. Studiowała socjologię
na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego (1964-1968), w 1974 została magistrem socjologii
na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1963 uczestniczyła w zebraniach Klubu
Poszukiwaczy Sprzeczności zorganizowanego przez warszawskich członków ZMS. Brała udział w wydarzeniach marca
1968, została w konsekwencji relegowana z uczelni, tymczasowo aresztowana i skazana na karę 2 lat pozbawienia
wolności. Zwolnienie uzyskała w 1969. Kontynuowała działalność opozycyjną, m.in. wspierała rodziny
więzionych działaczy Ruchu. Od 1976 współpracowała z Komitetem Obrony Robotników, następnie Komitetem
Samoobrony Społecznej KOR i Towarzystwem Kursów Naukowych. Zaangażowana także w działalność drugiego
obiegu jako autorka artykułów, redaktor i wydawca prasy niezależnej w Warszawie. W 1977 była współzałożycielką
i sekretarzem redakcji almanachu literackiego "Zapis". W okresie wydarzeń sierpniowych w 1980 przyłączyła się do
skierowanego do władz komunistycznych apelu 64 naukowców, literatów i publicystów o podjęcie dialogu ze strajkującymi
robotnikami. Od tegoż roku przebywała we Francji. Była przedstawicielką Niezależnej Oficyny Wydawniczej NOWA
w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych. Założyła wydawane początkowo w Paryżu "Zeszyty Literackie",
będąc od 1982 redaktorem naczelnym tego kwartalnika. Jest członkinią Polskiego PEN Clubu. Zamężna z Roberto
Salvadorim. Do sierpnia 2020 należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Odznona Krzyżem Komandorskim
Orderu Odrodzenia Polski (2006); Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003). Autorka wielu książek,
artykułów poświęconych współczesnej myśli politycznej oraz prac redakcyjnych.
|
.................................................................................................................................................................................................
.................................................................................................................................................................................................
Bacławski Józef
Jest jednym z najbardziej znanych rzeźbiarzy na Kurpiach. Specjalizuje się w rzeźbie sakralnej (pełnoplastycznej
oraz płaskorzeźbie), ale nie stroni też od tematów świeckich mających oparcie w miejscowej tradycji. Na ziemi kurpiowskiej w niejednym
miejscu natrafić można na jego prace. Wykonuje postacie Kurpia i Kurpianki, starców, bartników wspinających się na drzewo bartne oraz
popularne w regionie sowy. Wśród rzeźb sakralnych przeważają kapliczki z Chrystusem Frasobliwym, postacie świętych - Floriana, Huberta,
Świętej Rodziny, Madonny. Wykonuje małe i duże formy (sięgające niekiedy 3 metrów), a niektóre z rzeźb pokrywa polichromią. Jedna z jego
większych realizacji to droga różańcowa przy kościele w Łysych. Poza rzeźbiarstwem, Józef Bacławski wraz z żoną Małgorzatą prowadzi własne
gospodarstwo rolne i gospodarstwo agroturystyczne. Najważniejsze wyróżnienia za twórczość to: Nagroda Marszałka Województwa Mazowieckiego,
stypendium MKiDN, Kurpik - nagroda prezesa Związku Kurpiów. Pan Józef uczestniczy w większości wystaw i imprez folklorystycznych odbywających
się na terenie Mazowsza. Bierze udział w licznych konkursach, więc uznanie przychodzi także z dalszych stron, np. z targów międzynarodowych
w Gdyni i Bielsku-Białej. Jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych.
|
.................................................................................................................................................................................................
Bieńczyk Marek
Pisarz, historyk literatury, eseista, tłumacz, znawca wina. Stale współpracuje z "Tygodnikiem Powszechnym". Jest
współpracownikiem francuskiego kwartalnika "L'atelier du roman". Znawca literatury polskiego romantyzmu i współczesnej humanistyki
francuskiej. Jego debiutem naukowym była rozprawa Czarny człowiek. Zygmunt Krasiński wobec śmierci (1990).
Jest członkiem International Federation of Wine and Spirits Journalists and Writers (F.I.J.E.V.), współpracuje z krakowskim Collegium Vini.
Publikował i publikuje cykle felietonów na temat wina, m.in. w "Magazynie" "Gazety Wyborczej", "Przekroju", miesięczniku
"Forbes", dwumiesięczniku "Magazyn Wino" i miesięczniku "Kuchnia". Wraz z Wojciechem Bońkowskim stworzył pierwszy
polski przewodnik enologiczny Wina Europy. W ten sposób połączył zamiłowanie zarówno do smaku dobrego wina jak i smaku trafnie użytego słowa.
|
.................................................................................................................................................................................................
Blužas Vidmantas
Starosta litewskiego Szczodrobowa (Sidabravas, r. radwiliski). Samorządy gminy Kadzidło
i litewskiego starostwa Szczodrobów podpisały umowę partnerską, delegacja na czele ze Starostą gościła
w Kadzidle i wzięła udział w uroczystym otwarciu Skweru Pamięci Męczeństwa Kresowian. Oprócz pełnionych
funkcji politycznych działania Starosty Vidmantasa Blužasa uzupełnia szeroka działalność społeczna na
rzecz ochrony tradycji narodowych i dziedzictwa kulturowego. Jest również pomysłodawcą rejonowych imprez
kulturalnych. Na zaproszenie starosty Szczodrobowa delegacja z gminy Kadzidło zwiedziła Ludę i Żmudź,
zorganizował On również pobyt na Laudzie grupie poetów ze Związku Literatów na Mazowszu. Z inicjatywy
starosty Vidmantasa Blužasa w 2019 rok odbyło się tradycyjne Święto Dobroci, podczas którego wręczano
Aniołów Dobroci dla aktywistów, którzy w jakiś sposób przyczynili się do rozwoju lub nagłośnienia
Szczodrobowa w świecie. Wśród obdarowanych Anioła dobroci otrzymał wójt Gminy Kadzidło Dariusz
Łukaszewski.
|
.................................................................................................................................................................................................
Franaszek Andrzej
Polski literaturoznawca, krytyk literacki, pisarz, członek redakcji "Tygodnika Powszechnego",
współpracownik Programu Drugiego Polskiego Radia oraz TVP Kultura, sekretarz Międzynarodowej Nagrody Literackiej
im. Zbigniewa Herberta. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, doktor nauk humanistycznych.
Jest adiunktem w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Członek
jury Nagrody Nike w latach 2004-2005, uczestnik programów literackich w TVP Kultura oraz w Programie Drugim
Polskiego Radia, pracownik Fundacji im. Zbigniewa Herberta i sekretarz Nagrody jego imienia, członek PEN-Clubu,
autor scenariuszy filmów dokumentalnych. W 2016 wszedł w skład Rady Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza
w Warszawie. Zajmuje się przede wszystkim twórczością współczesnych poetów polskich, m.in.: Zbigniewa Herberta
(Ciemne źródło, Londyn: "Puls", 1998, wznowienie 2008; antologia Poznawanie Herberta, 1998-2000)
oraz Czesława Miłosza (Traktat moralny; Traktat poetycki, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1996; przedmowa
w: Lekcja Literatury z Czesławem Miłoszem, Aleksandrem Fiutem i Andrzejem Franaszkiem; Miłosz. Biografia,
Kraków: Wydawnictwo Znak, 2011).
|
.................................................................................................................................................................................................
Kmoch Maria Weronika
Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, zajmuje się badaniem historii i dziedzictwa Kurpiowszczyzny
oraz Ziemi Przasnyskiej, a szczególnie rodzinnej gminy Jednorożec. Prowadzi bloga pt. "Kurpianka w wielkim świecie".
Aktywny członek wielu towarzystw regionalnych i naukowych. Autorka książki "Kapliczki, figury i krzyże
przydrożne w gminie Jednorożec". Z zamiłowania jest historykiem regionalistą i popularyzatorką
historii lokalnej. Pisze do regionalnych czasopism popularnonaukowych i specjalistycznych,
udziela się na konferencjach naukowych. Wielokrotnie była stypendystką różnych programów. Jest członkiem wielu regionalnych
stowarzyszeń, m.in. Stowarzyszenia "Przyjaciele Ziemi Jednorożeckiej", Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej
(środowisko warszawskie), Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Krasnosielckiej, Związku Kurpiów oraz Północnomazowieckiego
Oddziału Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Działa też w Ostrołęckim Towarzystwie Naukowym im. Adama Chętnika oraz
Sekcji Historii Regionalnej SKNH UW. W latach 2013-2016 była redaktorem naczelnym studenckiego czasopisma naukowego
"Teka Historyka". Przewodnicząca Rady Dziedzictwa Regionalnego/pow.przasnyski, redaktorka Głosu gminy
Jednorożec, członkini Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego.
|
.................................................................................................................................................................................................
Matywiecki Piotr
Poeta, eseista, krytyk literacki. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie
przez wiele lat był pracownikiem Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1980-1989 działał w "Solidarności";
uczestniczył w licznych podziemnych przedsięwzięciach wydawniczych, między innymi współredagował pismo literackie "Wezwanie".
Był redaktorem czasopism "Tygodnik Literacki" i "Potop", a także stałym współpracownikiem
pisma "Powściągliwość i praca", a od 1990 z Polskim Radiem. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia
Pisarzy Polskich. Jako poeta debiutował w "Almanachu młodych 1962/1963" (wydanym w 1965 roku). Jego
pierwszy tom wierszy "Podróż" ukazał się w 1975 roku. Jego twórczość mieści się w klasycyzującym nurcie
współczesnej poezji polskiej. Tak pod względem formalnym, jak i tematycznym jest to liryka bardzo tradycyjna.
Matywiecki porusza się w kręgu typowych dla liryki refleksyjno-filozoficznej zagadnień - przemijanie, melancholia,
tajemnica istnienia i śmierci. Nieprzeciętne zainteresowanie wzbudziła przygotowana przez niego antologia poezji
polskiej "Od początku" (1997).
|
.................................................................................................................................................................................................
Staszczyk Zygmunt Marek
Muniek Staszczyk, polski muzyk, współzałożyciel, lider, wokalista, autor tekstów, w początkowym okresie
także basista zespołu T.Love. Współpracował z wieloma artystami i zespołami, jak Maanam, Kasia Nosowska, Pidżama Porno,
Zipera, Habakuk. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV. Absolwent polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Początkowo działał w zespole Atak, przekształconym w Opozycję. W 1982 roku wraz
z Januszem Knorowskim, Dariuszem Zającem i Jackiem Wudeckim założył zespól T.Love. Do 1987 roku grupa funkcjonowała pod
nazwą Teenage Love Alternative. Największe przeboje z tego okresu to "Garaż" (1984), "IV LO" (1985)
i "Autobusy i tramwaje" (1988). W 1989 roku Staszczyk wyjechał do Anglii, a zespół zawiesił działalność.
Do Polski wrócił w 1991 roku, reaktywował zespół, w którym ze starego składu pozostał tylko on sam. Do najważniejszych
przebojów grupy należą "Warszawa", "Jest super", "Chłopaki nie płaczą", "King",
"I Love You", "Stokrotka". Do 2018 roku Muniek Staszczyk i T.Love wydali razem 7 płyt. Udzielał się
także w formacjach Szwagierkolaska i Paul Pavique Movement. W 2019 Muniek Staszczyk wydał solową płytę "Syn miasta".
Muniek Staszczyk kilka razy gościł na Kurpiowszczyźnie w Kadzidle, czego efektem jest m.in powstanie piosenki "Henry
Kadzidło".
|
.................................................................................................................................................................................................
Zagańczyk Marek
Pisarz, eseista, wydawca, zastępca redaktora naczelnego kwartalnika "Zeszyty Literackie".
Jest absolwentem Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie. W latach 1989-1990 pracował w dziale
kultury dziennika "Obserwator". Od 1989 do 1991 był członkiem redakcji miesięcznika "Teatr".
Jest znawcą współczesnego życia literackiego i eseistyki, o których prowadził zajęcia w Akademii Teatralnej
im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W latach 1991-2008 był sekretarzem redakcji "Zeszytów Literackich".
W towarzyszącym pismu wydawnictwie książkowym Zeszyty Literackie Marek Zagańczyk objął redakcję serii "Podróże".
W swojej twórczości Zagańczyk sprawdza się głównie jako autor szkiców z podróży. Skupia się na wędrówkach
włoskich, podążając śladami pisarzy, humanistów i podróżników: Pawła Muratowa, Zbigniewa Herberta,
E.M. Forstera, Patricka Leigh Fermora, Bruce'a Chatwina, Jarosława Iwaszkiewicza, Kennetha
Clarka, Ferdynanda Gregoroviusa, Bernarda Berensona. Eseje, szkice literackie i recenzje publikował w pismach:
"Kultura Niezależna", "Przegląd Polityczny", "Teatr", "Gazeta Wyborcza" i
"Zeszyty Literackie". Maratończyk, zdobywca Korony Maratonów Polskich, uczestnik maratonów w Atenach,
Berlinie, Florencji, Monachium, Paryżu, Rzymie, Wenecji.
|
.................................................................................................................................................................................................
Ficowska Elżbieta
Urodziła się w getcie warszawskim jako Elżbieta Koppel, córka Josela i Heni z domu Rochman. Z inicjatywy Ireny Sendlerowej jako półroczne
niemowlę została przewieziona na aryjską stronę w drewnianej skrzynce, ukrytej na wozie pełnym cegieł. Jej "metryką" jest srebrna łyżeczka,
z wygrawerowanym imieniem i datą urodzenia. Jej rodzice zginęli w czasie II Wojny Światowej. Została adoptowana i wychowana przez Stanisławę Bussoldową,
położną współpracującą z Żegotą i osobiście z Sendlerową. Wówczas została również ochrzczona w obrządku rzymskokatolickim. Ukończyła studia na Wydziale
Psychologii i Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. Pisała m.in. słuchowiska radiowe, opowiadania. Od połowy lat 70. XX wieku była związana z opozycją
demokratyczną w Polsce. W latach 2002-2006 pełniła funkcję przewodniczącej Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu.
|
.................................................................................................................................................................................................
Kuczyński Witold
Dyrektoruje szkole, kieruje zespołem folklorystycznym "Carniaki", jest działaczem, artystą, gawędziarzem, konferansjerem,
animatorem życia kulturalnego w Czarni, pomysłodawcą i realizatorem cyklicznych imprez o charakterze regionalnym m.in. "Na Łowy".
Prezes Towarzystwa Kurpiowskiego "Strzelec", wiceprezes Związku Stowarzyszeń "Kurpsie Razem", czł. Związku Kurpiów i Ochotniczej
Straży Pożarnej. Od 2017 roku współpracuje ze znaną Kapelą ze Wsi Warszawa, a w ramach stworzonej przez siebie Kapeli Brata Zenona wydali trzy płyty
z pieśniami kurpiowskimi w nowych aranżacjach. Niestrudzony popularyzator folkloru kurpiowskiego, kolekcjoner zdjęć i innych materiałów dokumentujących
życie i folklor kurpiowski.
|
.................................................................................................................................................................................................
Mencwel Andrzej
Polski historyk literatury oraz krytyk literatury i kultury polskiej, antropolog kultury, eseista, publicysta, kulturoznawca, historyk
idei, twórca Instytutu Kultury Polskiej UW, Profesor nauk humanistycznych, redaktor czasopism i serii wydawniczych. Autor licznych książek. Studiował
filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. W 1998 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. Jest profesorem w Instytucie Kultury Polskiej na
Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego i na Wydziale Reżyserii Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie. Członek Komitetu Nauk
o Kulturze (wiceprzewodniczący) oraz Komitetu Nauk o Literaturze PAN, przewodniczący Humanistycznego Zespołu Ekspertów Ministra Edukacji Narodowej,
członek-korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, członek Rady Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk, członek Międzynarodowego Stowarzyszenia
im. Janusza Korczaka, Association Internationale de Critiques Litteraires oraz Collegium Invisibile. W latach 1967-1983 był członkiem Związku Literatów
Polskich.
|
.................................................................................................................................................................................................
Szroeder Bożena
Animatoka kultury, reżyserka teatralna, pedagog, współtwórczyni i założycielka Ośrodka "Pogranicze - sztuk, kultur,
narodów" w Sejnach, w którym pełni funkcję głównego instruktora i kierownika Centrum Dokumentacji Kultur
Pogranicza. Posiadając bogate doświadczenie jako animator kultury, wybitne uzdolnienia artystyczne ma także duże kompetencje pedagogiczne
i organizacyjne. Od wielu lat z sukcesem prowadzi pracownię teatralną z dziećmi i jest liderem programu "Kroniki sejneńskie",
który zdobył już międzynarodowe uznanie. Jest autorką nowatorskiego programu edukacji interkulturowej dla dzieci. Jest także współprowadzącą
programu pt. "Gra szklanych paciorków", poświęcony pracy kulturowej nad pamięcią i tożsamością miejsca zamieszkiwanego przez dzieci,
który jest obecnie realizowany z wieloma ośrodkami w Polsce i Europie. Ponadto jest wybitną specjalistką od historii i kultury Cyganów-Romów.
Jest wpółtwórczynią Muzeum Tradycji Kulturowych Sejn.
|
.................................................................................................................................................................................................
Tuszyńska Agata
Poetka, prozaiczka, reportażystka. Historyk teatru, wyższe studia ukończyła na Wydziale Wiedzy o Teatrze PWST w Warszawie,
doktorat z nauk humanistycznych otrzymała w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Od 2001 roku wykładała sztukę reportażu i wywiadu
literackiego na Uniwersytecie Warszawskim. Od 2011 roku związana jest z Instytutem Reportażu w Warszawie. Jej książki doczekały się wielu
tłumaczeń, m.in. we Francji, Hiszpanii, Włoszech, Holandii, Grecji, Izraelu, USA, Niemczech, a także w Słowenii, Macedonii i na Ukrainie.
Równolegle z biografistyką i reportażem uprawia twórczość poetycką. Wydała sześć zbiorów poezji. Jej wiersze ukazały się w przekładach na
języki: angielski, francuski, hebrajski, hiszpański i rosyjski. Współpracuje z "Zeszytami Literackimi", "Tygodnikiem Powszechnym",
"Kresami", "Odrą" i "Skarpą Warszawską", współpracowała z paryską "Kulturą" i "Zeszytami Historycznymi".
Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, PEN-Clubu i ZAiKS-u. Stypendystka Uniwersytetu Columbia, Fundacji Fulbrighta, MacDowell,
Ledig-Rowohlt, Fundacji Kościuszkowskiej, Instytutu Jad Waszem i American Jewish Archives.
|
.................................................................................................................................................................................................
Wasik Dorena
Działaczka Polish American Foundation of Connecticut. Założyła Szkołę Języka Polskiego w New Britain, której jej dyrektorem.
Prowadzi polski blog zatytułowany "An American on Broad Street". Jej przodkowie pochodzą z Gibałki i Nowego Sielca. Poszukuje swoich
polskich korzeni od 10 lat zarówno w Ameryce jak i w Polsce. Jest autorką artykułów o tematyce genealogicznej. Przywozi do Polski wycieczki
Amerykanów szukających swoich korzeni. Bierze udział we wszystkich ważniejszych wydarzeniach organizowanych przez polonię amerykańską, na
swoich stoiskach przygotowywanych przez Fundację Polonii Amerykańskiej przedstawia tematy od sztuki ludowej po genealogię i lekcje języka
polskiego. Bierze udział w wielu konferencjach genealogicznych.
|
.................................................................................................................................................................................................
Czyżewski Krzysztof
pisarz, reżyser, praktyk idei, współtwórca Ośrodka "Pogranicze - sztuk, kultur, narodów"
w Sejnach oraz Fundacji Pogranicze. Inicjator programów dialogu międzykulturowego w Europie Środkowej, na Bałkanach,
Kaukazie, Azji Środkowej, Indonezji, Bhutanie, Afryce Północnej i innych pograniczach świata. Wykładowca wielu uniwersytetów
w Europie i USA; obecnie profesor Uniwersytetu Bolońskiego i Rutgers University w USA. Przewodniczący kapituły Nagrody im. Ireny
Sendlerowej.
|
.................................................................................................................................................................................................
Gałczyńska Kira
pisarka, córka Mistrza Konstantego. Jest twórczynią muzeum imienia ojca w Praniu, redaktorką i edytorką większości
jego dzieł. Należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W 2009 w uznaniu zasług dla Stolicy Rzeczypospolitej Polskiej uhonorowana
została Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy. fot. Wikipedia
|
.................................................................................................................................................................................................
Jagielski Wojciech
dziennikarz, pisarz, współpracownik BBC i "Le Monde". Autor książek dotyczących Afganistanu, Czeczenii, Ugandy i RPA.
Zajmuje się problematyką Afryki, Azji Środkowej, Kaukazu i Zakaukazia. Był obserwatorem konfliktów zbrojnych w Afganistanie, Tadżykistanie, Czeczenii
oraz Gruzji. Odznaczony w 2014 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
|
.................................................................................................................................................................................................
Kołoszewska Zyta
wilnianka, opiekunka polskich grobów na Rossie, doktorantka, znawczyni sztuki wileńskiej.
|
.................................................................................................................................................................................................
Murtez Avdyl
choreograf, znawca folkloru bałkańskiego. Absolwent Szkoły Folkloru Chorwackiego w Zagrzebiu u wybitnego choreografa
dr. sc. Ivana Ivančara, pedagog, wieloletni tancerz Narodowego Zespołu Jugosławii, juror przeglądów folklorystycznych.
|
.................................................................................................................................................................................................
Ornat Wojciech Piotr
historyk, wydawca, szef i redaktor krakowskiego wydawnictwa Austeria. Właściciel "Klezmer
Hois", które swoim wystrojem oraz ofertą artystyczną i kulinarną nawiązuje do przedwojennych tradycji Żydowskiego
Kazimierza. Pierwsze rzeczy, które wydał, to reprinty pocztówek z czasów I wojny światowej - żydowskie miasteczka.
Wydawnictwo Austeria, którego Ornat jest Dyrektorem, to krakowskie wydawnictwo promujące głównie literarturę i kulturę
żydowską. W Austerii ukazuje się literatura religijna, jidisch, poezja, proza, eseje, opracowania naukowe, przewodniki,
notesy, kartki pocztowe. W Austerii publikowano teksty takich auorów jak: Henry Altschuler, Nili Amit, Joseph Ansell,
Mosze Arens, Rachela Auerbach, Izaak Babel, Marcin Baran, Menachem Begin, Chaim Nachman Bialik, Algis Kalda, Birut Mikalonien,
Jacek Cygan.
|
.................................................................................................................................................................................................
Duchowska Irena
poetka, założycielka i prezeska organizacji Związku Polaków Litwy na Laudzie, od 2000 - Stowarzyszenie Polaków Kiejdan.
Redaguje i wydaje gazetkę "Głos z Laudy". Organizatorka Festynów Kultury Polskiej "Znad Issy", założycielka Szkółki
Języka Polskiego w rejonie kiejdańskim, kierownik polskiego zespołu pieśni "Issa", dla którego pisze piosenki. W 2003 r. znalazła
się na liście dziesiątki najpopularniejszych Polaków na Litwie. Członek Polskiego Stowarzyszenie Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie
(APAJTE) z siedzibą w Paryżu. Od 2010 r. jest prezesem Polskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku na Laudzie. Organizatorka spotkań Taize
na Laudzie. Wydała zbiorki poetyckie: Znad Issy (2004), Głos z Laudy (2005) i Mój Testament (2006), polsko-litewski
tomik wierszy Miraże (2007), Sentyment oraz We mgle, który ukazał się jako 16 tom Biblioteczki Kurpiowskiej redagowanej
przez Dariusza Łukaszewskiego - Wójta Gminy Kadzidło.
|
.................................................................................................................................................................................................
Isakowicz-Zaleski Tadeusz Bohdan
ksiądz katolicki obrządków ormiańskiego i łacińskiego. W PRL działacz opozycji antykomunistycznej, kapelan podziemnej "Solidarności".
Opiekun niepełnosprawnych - prezes Fundacji im. Brata Alberta. Historyk Kościoła, zwolennik lustracji duchownych; publicysta, rzecznik upamiętnienia ofiar
i potępienia sprawców ludobójstwa dokonanego na Kresach Wschodnich przez nacjonalistów ukraińskich. Uczestnik i organizator konwojów humanitarnych do krajów
byłej Jugosławii, Czeczenii, Albanii, na Ukrainę. Poeta. Obecnie jest publicystą portalu Prawy.pl. Publikuje również na portalach Myśl.pl i wPolityce.pl;
współpracuje z RMF FM. Prowadzi blog na swojej stronie internetowej.
|
.................................................................................................................................................................................................
Kalinowska Barbara
muzealniczka z tytułem doktora, wicedyrektor Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce. Organizowała i uczestniczyła w sesjach naukowych
poświęconych historii regionu. Redagowała wiele muzealnych publikacji, w tym katalogów wystaw. Jest współredaktorem serii historycznej "Militaria
Masoviensia", autorką katalogu zbiorów muzealnych poświęconemu powstaniu listopadowemu, albumu Ikonografia bitwy pod Ostrołęką,
katalogu Pocztówka z Ostrołęki i szeregu mniejszych publikacji muzeum i artykułów w prasie regionalnej i ogólnopolskiej. Również autorką
scenariuszy 30 wystaw muzealnych. Jej zainteresowania zaowocowały pozycjami książkowymi o tematyce historycznej. Należą do nich np.: Zakon bernardynów
w Ostrołęce w latach 1664-1864 oraz monografie dwóch największych zakładów przemysłowych w Ostrołęce: Celulozy oraz elektrociepłowni i elektrowni.
Autorka ponad 70 artykułów z historii Ostrołęki.
|
.................................................................................................................................................................................................
Kunert Andrzej Krzysztof
doktor habilitowany nauk humanistycznych, autor, współautor i edytor przeszło 150 książek na temat najnowszej historii Polski. Stały współpracownik
serwisu "Historia" Wirtualnej Polski. Autor wielu prac naukowych z dziejów Polskiego Państwa Podziemnego i najnowszej historii Polski, między innymi,
książek "Kronika Powstania Warszawskiego" i "Generał Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach". Współzałożycielem Niezależnego
Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej. W latach 2010-2016 sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Zaangażował się w m.in. w projekt
budowy pomnika nagrobnego żołnierzy bolszewickich w Ossowie oraz pomnika ofiar katastrofy smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Współwłaściciel firmy wydawniczej i wystawienniczej "Historia z ograniczoną odpowiedzialnością s.c.".
|
.................................................................................................................................................................................................
Lenarcik Genowefa
kurpiowska śpiewaczka z Krobi obdarzona charyzmą i autentyczną korzenną ekspresją, odziedziczyła po ojcu - Stanisławie Brzozowym talent
muzyczny i przejęła cechy jego stylu śpiewaczego. W jej interpretacjach pieśni stają się uniwersalnymi, pełnymi elementarnych prawd hymnami.
Chętnie przekazuje bogaty repertuar rodziny Brzozowych. Dzięki artystycznej izolacji, w której śpiewaczka pozostawała przez kilkadziesiąt lat, jej
śpiew nie został poddany żadnym wpływom, a pieśni, które wykonuje zachowały swój archaiczny, oryginalny charakter. Genowefa Lenarcik, oprócz
niepowtarzalnego repertuaru kurpiowskich pieśni, odziedziczyła także po ojcu wybitny, donośny głos. Wspólnie z gitarzystą Raphaelem Rogińskim
nagrała płytę z pieśniami kurpiowskimi "Żywizna".
|
.................................................................................................................................................................................................
Niemyjski Marian
prałat honorowy Jego Świętobliwości, proboszcz parafii pw. Świętego Ducha w Kadzidle oraz dziekan dekanatu Kadzidło w latach
1999-2013. Przeprowadził gruntowny remont na plebanii, założył oświetlenie kościoła z zewnątrz oraz ogrzewanie w świątyni, przeprowadzono
renowację i malowanie wnętrza kościoła, wymieniono posadzkę w całym kościele, ołtarz soborowy z marmuru oraz przeprowadzono kapitalny remont
organów. Wokół kościoła jak i na cmentarzu powstały nowe chodniki. Przed świątynią stanął pomnik naszego wielkiego rodaka św. Jana Pawła II.
Cmentarz został wzbogacany o kamienną grotę Matki Bożej, zamontowano nowe dzwony wraz z kurantami. Utworzył nową parafię w Dylewie pw. NMP
Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia, łącznie z wybudowaniem kaplicy. Wybudował kolejny budynek w parafii - Dom Parafialny im. św. Jana Pawła II.
Chcąc wypełnić testament księdza kan. M. Mieszki, Ks. Prałat przeprowadził remont Mauzoleum i umieścił na nim tablice pamiątkowe z nazwiskami
ofiar II wojny światowej, którzy pochodzili z parafii Kadzidło. Dzięki staraniom Prałata ukazała się książka "Dzieje parafii i kościoła
pod wezwaniem Ducha Świętego w Kadzidle".
|
.................................................................................................................................................................................................
Boniecki Adam
Ksiądz ze zgromadzenia marianów, autor wielu książek. W latach 1961-1964 studiował filozofię na
Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Studiował też w Paryskim Instytucie Katolickim (1973-1974). Od 1964 związany
z Tygodnikiem Powszechnym. W 1979 na życzenie Jana Pawła II przygotowywał polskie wydanie dziennika L'Osservatore
Romano i został redaktorem naczelnym pisma (1979-1991). Towarzyszył Janowi Pawłowi II w podróżach, m.in. do Turcji,
Zairu, Konga, Kenii, Ghany, Francji, Portugalii. W latach 1993-99 generał Zgromadzenia Księży Marianów. Współpracował
ze stacją Religia.tv. Darczyńca Publicznego Gimnazjum w Kadzidle.
|
.................................................................................................................................................................................................
Kielak Bernard
20.08.1944 - 24.03.2016
Odznaczony pośmiertnie, znakomity regionalista, muzealnik, znawca Kurpiowszczyzny, kurpiowskiej kultury i tradycji.
W imieniu zmarłego Męża, uchwałę oraz pamiątkowy dyplom, odebrała żona Nina Kielak. Absolwent Wydziału Historycznego
Uniwersytetu Warszawskiego (1973) oraz Studium Podyplomowego Konserwacji Zabytków na Politechnice Warszawskiej (1985).
Organizował Muzeum Okręgowe w Ostrołęce i był jego dyrektorem (w latach 1975-1983 oraz 1990-1998), Wojewódzki Konserwator
Zabytków w Ostrołęce. Po 1998 r. Współorganizator życia kulturalnego w środowisku wiejskim, autor scenariuszy wielu imprez
regionalnych, konsultant imprez, przeglądów i konkursów sztuki ludowej i folkloru, działacz i przewodnik turystyczny w ramach PTTK.
Autor ponad stu artykułów, szkiców i rozpraw dotyczących historii i kultury ludowej Kurpiów, muzealnictwa, ochrony zabytków
i problematyki ogólnokulturalnej.
|
.................................................................................................................................................................................................
Palewicz Zdzisław
Mer rejonu solecznickiego na Litwie, samorządowiec, strażnik pamięci, obrońca polskości.
Litewski pedagog, polityk i samorządowiec, działacz mniejszości polskiej na Litwie, mer rejonu solecznickiego.
Po ukończeniu studiów polonistycznych na Uniwersytecie Pedagogicznym w Wilnie wrócił do rejonu, obejmując w 1984 roku stanowisko
dyrektora w Szkole Średniej w Koleśnikach. W 1988 roku został współzałożycielem Solecznickiego Oddział Rejonowego Związku Polaków
na Litwie. Od 1995 roku niezmiennie jest radnym Samorządu Rejonu Solecznickiego. W latach 1995-2009 był zastępcą mera,
od 2009 roku zaś sprawuje urząd mera samorządu. Oprócz pełnionych funkcji politycznych działania Zdzisława Palewicza uzupełnia szeroka działalność
społeczna na rzecz ochrony tradycji narodowych i polskiego dziedzictwa kulturowego w rejonie solecznickim. Jest inicjatorem wielu wydawnictw na temat rejonu solecznickiego,
pomysłodawcą rejonowych imprez kulturalnych.
|
.................................................................................................................................................................................................
Pilecka Zofia
Córka bohaterskiego rotmistrza Witolda Pileckiego, która przez długie lata zniewolenia oraz pogardy, niosła odważne
świadectwo o swym Ojcu. W 2017 roku wydała książkę o rotmistrzu Mój Ojciec. Zofia po maturze dostała się na Politechnikę
Warszawską, na budownictwo wodne, niestety musiała zrezygnować ze studiów. Później długo nie mogła znaleźć pracy, ostatecznie
jednak zatrudniono ją w przedsiębiorstwie INCO, związanym ze Stowarzyszeniem PAX. Pani Zofia ma dwie córki i pięcioro wnucząt.
Latami opiekowała się chorą matką. Od rehabilitacji Pileckiego w 1990 r. opiekunka i inicjatorka miejsc pamięci poświęconych ojcu.
Dzięki jej pracy społecznej i osobistemu zaangażowaniu można wskazać prawie 30 szkół noszących imię jej ojca (w tym jedna uczelnia
wyższa w Oświęcimiu), liczne skwery, pomniki, nazwy drużyn i chorągwi harcerskich. W 2014 otrzymała Medal "Zło dobrem zwyciężaj".
Nagroda jest przyznawana z inicjatywy Ogólnopolskiego Komitetu Pamięci bł. ks. Jerzego Popiełuszki.
|
.................................................................................................................................................................................................
Brakoniecki Kazimierz
olsztyński poeta, pisarz, należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, tłumacz poezji
francuskojęzycznej, animator kultury, kurator wystaw sztuki polskiej XX wieku, współzałożyciel i jeden
z liderów pisma, stowarzyszenia oraz fundacji Wspólnota Kulturowa "Borussia", Dyrektor Centrum
Polsko-Francuskiego w Olsztynie. Nagroda Ministra Kultury w dziedzinie upowszechniania kultury - Brązowy Medal
"Gloria Artis". Laur Polskiego Komitetu ds. UNESCO za twórczość poetycką.
|
.................................................................................................................................................................................................
Grozdew-Kołacińska Weronika
wokalistka o bułgarskich korzeniach, doktor nauk humanistycznych etnomuzykolog, prowadziła audycję
o muzyce kurpiowskiej PR 2 Polskiego Radia, pomysłodawca i realizator projektu "Etnofonie Kurpiowskie".
Jest wielokrotną laureatką konkursu Polskiego Radia "Nowa Tradycja". Współpracuje z Instytutem Badań
Literackich PAN, Katedrą Akustyki Muzycznej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, Programem 2 Polskiego Radia
(RCKL) oraz Muzeum Powstania Warszawskiego. Jest członkinią International Council for Traditional Music (UNESCO),
Związku Kompozytorów Polskich oraz Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego.
|
.................................................................................................................................................................................................
Kruk Tadeusz
pasjonat i popularyzator m.in. historii, poezji i szaradziarstwa; regionalista.
Od kilku lat zamieszcza krzyżówki i artykuły o lokalnej tematyce historycznej w miejscowym miesięczniku
"Wieści znad Orzyca" i "Krasnosielckich Zeszytach Historycznych". Opracował obszerne
"Kalendarium parafii Drążdżewskiej". Pracuje nad wielopokoleniową genealogią swojej rodziny.
|
.................................................................................................................................................................................................
Machnowski Tadeusz Franciszek
poeta, prozaik, publicysta, Członek Związku Literatów Polskich, Związku Kurpiów i Stowarzyszenia
Twórców Ludowych. Współtworzył Grupę Literacką Narew. Przyroda nadnarwiańska i człowiek - to dwa główne tematy
jego twórczości poetyckiej i prozatorskiej.
|
.................................................................................................................................................................................................
Falińska Barbara
Językoznawca. Profesor dr. hab. Na emeryturze od 2002 r. Prowadziła wykłady, seminaria, badania gwaroznawcze
w Polsce i w krajach słowiańskich. Promotor dwóch prac doktorskich i ok. 500 magisterskich i licencjackich, z których kilkadziesiąt
dotyczyło Kurpiowszczyzny. Opublikowała 6 książek, 126 artykułów naukowych. Gwarę kurpiowską uwzględniła w wielu publikacjach.
|
.................................................................................................................................................................................................
Sieruta Stanisław
19.09.1935 - 08.10.2016
Wybitny śpiewak kurpiowski i odtwórca gwary kurpiowskiej, tancerz, założyciel muzycznego zespołu folklorystycznego
"Olszyny", artysta malarz. Jego nagrania wielokrotnie prezentowane były w radio, telewizji. Nagrania Kurpiowskich pieśni
w wykonaniu Stanisława Sieruty znajdują się w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Z udziałem Stanisława Sieruty
powstało 5 filmów dokumentalnych o kulturze i sztuce kurpiowskiej.
|
.................................................................................................................................................................................................
Sobiecki Józef
1935 - 12.05.2018
Radiowiec. W czasie blisko 40-letniej pracy w Polskim Radiu zgromadził ogromne archiwum muzyki
i pieśni ludowych, najwięcej z terenu Kurpiowskiej Puszczy Zielonej. Utrwalił kurpiowskich twórców ludowych, takich
jak: Józef Mróz, Apolonia Nowak, Kazimierz Puławski, Stanisław Rejch, Czesława Kaczyńska. Posiada audycje o całych rodach
kurpiowskich, a także o ludziach zasłużonych dla kultury kurpiowskiej.
|
.................................................................................................................................................................................................
Tokarczyk Jarosław Tadeusz
Prezes Fundacji "Przyszłość dla dzieci", która niesie pomoc najmłodszym, będącym w trudnej
sytuacji rodzinnej, szczególnie chorym, potrzebującym rehabilitacji lub specjalistycznego sprzętu medycznego.
|
.................................................................................................................................................................................................
Woźniakowski Henryk
Publicysta, tłumacz książek i esejów. Prezes Społecznego Instytutu Wydawniczego Znak. Absolwent Wydziału Filologii
i Instytutu Filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz studium języka i kultury hiszpańskiej w Universidad Complutense
w Madrycie i Stanford Professional Publishing Course. Autor artykułów publikowanych w prasie krajowej pierwszego i drugiego
obiegu oraz zagranicznej.
|
.................................................................................................................................................................................................
Krzyżanowska Olga Teresa
10.09.1929 - 22.06.2018
Działaczka społeczna, lekarka, posłanka na Sejm X, I, II i III kadencji,
wicemarszałek Sejmu X i II kadencji, senator V kadencji, harcerka Szarych Szeregów,
odznaczona Krzyżem Walecznych, córka gen. Aleksandra Krzyżanowskiego "Wilka",
który od 13 lat jest Patronem kadzidlańskiego gimnazjum.
|
.................................................................................................................................................................................................
Pokropek Marian
Etnograf polski, profesor dr hab., pracownik Instytutu Etnologii
i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego, założyciel Muzeum Polskiej
Sztuki Ludowej w Otrębusach, niestrudzony badacz Kurpiowszczyzny oraz kurpiowskiej
architektury drewnianej, autor wielu prac etnograficznych.
|
.................................................................................................................................................................................................
Rubach Jerzy Jan
Polski językoznawca, fonolog. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego
i University of Iowa. Badając w latach 2007-2010 system fonologiczny dialektu
kurpiowskiego, opracował dla niego jednolite zasady pisowni, które przedstawił
w opublikowanej w 2010 roku książce "Zasady pisowni kurpiowskiego dialektu
literackiego".
|
.................................................................................................................................................................................................
Skolimowski Stanisław
20.04.1937 - 22.09.2014
Malarz ostrołęcki, odwołujący się w swej artystycznej pracy do
Kurpiowszczyzny, jej pejzażu, małej architektury, tradycji.
ROK 2012
|
.................................................................................................................................................................................................
Czyż Leszek
Kurp z Turośli, znakomity nauczyciel, poeta, animator kultury, miłośnik Kurpiowszczyzny, stale przypominający
zalety regionu i wyjątkowość kulturową Kurpi. Założyciel zespołów śpiewaczych i teatralnych. Autor ponad 70 felietonów i artykułów.
Regionalista publikujący w "Kontaktach", "TO", "Głosie Nauczycielskim", "Nowej Wsi",
"Zeszytach Naukowych". Wydał zbiory poezji i gadek kurpiowskich: "Kawałek mojego życia", "Czekając świtu",
"Pusco ty moja". Bohater programów telewizyjnych "Pójdźwa do Lemana" i "Opowieści zwykłych ludzi".
|
.................................................................................................................................................................................................
Przytocka Maria
Olsztynianka, pracuje w Pracowni Dokumentacji. Podjęła się redagowania kilku już tomów poświęconych historii
lokalnej, w szczególności dziejów parafii ukazywanych w szerokim kontekście kulturowym i historycznym. Wiekopomną zasługą
Pani Marii Przytockiej jest wydana w tym roku książka pt. "Dzieje parafii pod wezwaniem Ducha Świętego w Kadzidle".
Pracy tej patronowała Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku. Znakomita współpraca z księdzem dziekanem
Marianem Niemyjskim oraz kilkoma autorami zaowocowała dziełem, na które czekaliśmy wiele lat. Dopiero teraz możemy precyzyjniej
poznawać dzieje Kadzidła, gminy, parafii, samego Kościoła. Książka znakomicie przywraca pamięć o przeszłości oraz świadomość
długiego trwania sięgającego, o czym nie wszyscy wiedzieli, aż do prehistorii.
|
.................................................................................................................................................................................................
Samsonowicz Henryk Bohdan
(ur. 23 stycznia 1930 w Warszawie)- polski historyk mediewista, profesor i rektor Uniwersytetu Warszawskiego,
w latach 1989-1991 minister edukacji narodowej w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Członek rzeczywisty PAN. Odznaczony Orderem
Legii Honorowej (1984), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1998). W 2010 prezydent Bronisław Komorowski
odznaczył go Orderem Orła Białego, a 25 lutego 2011 powołał go w skład kapituły tego orderu. Otrzymał tytuły doctora honoris
causa Duquesne University w USA (1981), Akademii Pedagogicznej w Krakowie (1994), Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (1998),
Uniwersytetu im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (2002), Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego Jana Kochanowskiego
w Kielcach (wówczas Akademii Świętokrzyskiej, 2005), Uniwersytetu Wrocławskiego (2007) oraz Uniwersytetu Opolskiego (2009)
i Uniwersytetu Gdańskiego (2009). Ściśle związany z Kurpiowszczyzną. Wspierał życie naukowe w Ostrołęce i na Kurpiach.
Uczestniczył w Światowych Zjazdach Kurpiów. Wygłaszał odczyty poświęcone Kurpiom i Kurpiowszczyźnie.
Wybrane publikacje:
- Późne Średniowiecze miast nadbałtyckich. Studia z dziejów Hanzy nad Bałtykiem w XIV-XV w., PWN, Warszawa 1968;
- Miejsce Polski w Europie, Bellona, Warszawa 1995;
- Tysiącletnie dzieje (wraz z Januszem Tazbirem), Wyd. Dolnośląskie, Wrocław 1997;
- Idea uniwersytetu u schyłku tysiąclecia (współautor), FNP, Warszawa 1998;
- Północ-Południe, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1999;
- Narodziny Średniowiecznej Europy (wstęp i red.), Bellona, Warszawa 1999;
- Ziemie polskie w X wieku i ich znaczenie w kształtowaniu się nowej mapy Europy, Universitas, Kraków 2000;
- Historia Polski do roku 1795, WSiP, Kraków 2000;
- Polska. Losy państwa i narodu do 1939 roku (współautor), Iskry, Warszawa 2003;
- Prawda i fałsz. O polskiej chwale i wstydzie (współautor), Wyd. Stopka Łomża 2010;
- Nieznane dzieje Polski. W Europie czy na jej skraju?, Bellona, Warszawa 2012.
|
.................................................................................................................................................................................................
Sulewski Kazimierz
Kurpiowski męczennik chociaż nie Kurp. Pochodził z Podlasia. Absolwent Studium Administracji Komunalnej
Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. W czasie okupacji niemieckiej pracował w Urzędzie Gminy. W roku 1944, gdy Niemcy
wywieźli setki Kurpiów do wykonania okopów pod Łomżą, Kazimierz Sulewski przekazał ludziom zabrane przez Niemców dowody
osobiste, dzięki czemu ludzie mogli uciec przed nadciągającym frontem. Z zebranych przeze mnie relacji, m.in. od Pani
Marianny Staśkiewicz oraz Pana Staśkiewicza wszyscy mieli przekonanie, że Kazimierz Sulewski uratował tych ludzi od
pewnej śmierci. Niestety sam Kazimierz Sulewski został za to przez Niemców bestialsko zamordowany, zakłuty bagnetami,
zaś ciało przez kilka dni pozostawało bez pochówku. W 1945 r. wdzięczni kadzidlanie sprowadzili ciało Kazimierza
Sulewskiego i pochowali je na cmentarzu kadzidlańskim.
ROK 2011
|
.................................................................................................................................................................................................
Gadomski Henryk
Henryk Gadomski, urodził się 5 października 1939 w Tatarach, etnomuzykolog, kompozytor i wieloletni nauczyciel muzyki. Wykształcenie
w zawodzie nauczyciela muzyki zdobywał w Ostrołęce, Grodzisku Mazowieckim oraz w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej imienia Fryderyka Chopina
w Warszawie. Uczył wychowania muzycznego i kierował szkołą w Zawadach, był instruktorem w Powiatowym Ośrodku Metodycznym w Przasnyszu. Pracował
w Państwowej Szkole Muzycznej (1975-1982) i w Kolegium Nauczycielskim (1982-1992) w Ostrołęce. Autor wielu publikacji regionalnych, w szczególności
dotyczących pieśni, tańca i muzyki kurpiowskiej.
|
.................................................................................................................................................................................................
Pajka Stanisław
04.03.1934 - 09.12.2017
Stanisław Pajka, urodził się 4 marca 1934 w Dylewie, zmarł 9 grudnia 2017 r. w Ostrołęce, Absolwent Państwowego Liceum Pedagogicznego
w Ostrołęce. Studia na Wydziale Filozoficzno-Społecznym (później: Pedagogiki i Psychologii) Uniwersytetu Warszawskiego ukończył w 1958 z dyplomem magistra
pedagogiki wraz z dodatkowym przedmiotem - historią. Pracował początkowo jako nauczyciel w Sępopolu (pow. bartoszycki), Lidzbarku Warmińskim, następnie
w Łomży (w międzyczasie założył rodzinę i osiadł na stałe w Ostrołęce, gdzie poświęcił się pracy naukowej i działalności społecznej). Od 1962 pracował
w Ostrołęce - w Powiatowym Oddziale ZNP. W 1975 uzyskał na UW tytuł doktora nauk humanistycznych (był to pierwszy tytuł doktora na Kurpiach po II wojnie
światowej).
|
--------------------------------------------------
::: Kliknij tu, aby przejść do strony głównej
© Urząd Gminy Kadzidło 2017
|